Verloop van een keuring van een paard

De zoektocht naar het ideale paard is niet altijd even gemakkelijk. Als toekomstig eigenaar moet je met vele aspecten rekening houden: het type paard, het exterieur, de afstamming, het beoogde doel, het karakter en de prijs. Alvorens over te gaan tot de definitieve aankoop is een diergeneeskundige keuring van cruciaal belang. Dergelijke keuring omvat een uitgebreid klinisch onderzoek, een radiografisch onderzoek en eventuele bijkomende onderzoeken zoals echografie, endoscopie, scintigrafie en MRI.  Een diergeneeskundige keuring kan men zo beperkt of uitgebreid maken als de aanvrager wenst.

KLINISCH ONDERZOEK

Tijdens de sportcarrière van een paard zijn er heel wat problemen die kunnen voorkomen. Het inschatten van mogelijke problematiek in de toekomst kan de aankoper heel wat kopzorgen besparen. We moeten echter wel opletten dat een klinisch onderzoek een momentopname is van de gezondheidstoestand van het paard en in de toekomst sterk kan variëren
. In eerste instantie wordt bij het klinisch onderzoek het signalement van het paard gecontroleerd aan de hand van het stamboekbewijs. Indien er geen stamboekbewijs kan worden voorgelegd dient dit signalement volledig te worden opgetekend. Sinds enkele jaren dienen alle paarden voorzien te zijn van een microchip in de hals waardoor eveneens hun identiteit kan worden vastgelegd. Deze microchip wordt afgelezen en genoteerd op het keuringsverslag
. Naast het signalement is het gebruiksdoel eveneens belangrijk gezien bepaalde opmerkingen tijdens de keuring voor het ene doel meer kunnen doorwegen dan andere.

Bij controle van het signalement wordt een uitgebreide inspectie en palpatie van het paard uitgevoerd. In eerste instantie wordt de algemene conformatie bekeken en eventuele standafwijkingen of andere malformaties genoteerd. Nadien wordt het paard volledig afgetast en afwijkingen, zoals littekens, zwellingen, gevoeligheden en/ of andere gebreken vermeld op het rapport. De toestand van het gebit wordt gecontroleerd en de ogen gecheckt door middel van een oftalmoscoop.

Er gebeurt een uitgebreide auscultatie van hart en longen om mogelijke pathologie aan het licht te brengen. Bij hartauscultatie wordt gelet op een eventueel onregelmatig ritme of bijgeruis. Dergelijke abnormaliteiten dienen verder te worden onderzocht door middel van een ECG en een echocardiografie om het risico in te schatten voor zijn de verdere sportcarrière.
 Ook bij longauscultatie kunnen bepaalde longproblemen aan het licht komen.

BEWEGINGSONDERZOEK

Na een grondige klinische controle wordt vervolgens een bewegingsonderzoek uitgevoerd. Hierbij wordt het paard zijn bewegingen beoordeeld op stap en draf op rechte lijn en op cirkel links en rechts op harde bodem. Nadien wordt het paard eveneens gelongeerd op zachte bodem. Bij de beoordeling van de gangen wordt gelet op de symmetrie van de gangen en het al dan niet manken. Manken leidt steeds tot een negatieve beoordeling van het paard. Naast het al dan niet manken wordt het paard ook neurologisch beoordeeld om ataxie uit te sluiten. Ataxie kan men zien als een incoördinatie van de bewegingen en is het meest duidelijk bij het achteruitstappen en het kort om zijn eigen as draaien.
 Bij het longeren van het paard wordt ook gelet op abnormale ademhalingsgeluiden die een indicatie kunnen zijn voor bovenste luchtwegenproblematiek zoals cornage. Het uitvoeren van buigproeven is eveneens een onderdeel van het bewegingsonderzoek. Het gewricht wordt geplooid gedurende 1 minuut alvorens het paard wegdraaft. Het paard mag bij het wegdraven niet manken. Enige voorzichtigheid is echter wel nodig bij de interpretatie.
In een aantal specifieke gevallen kan een bereden ondezoek ook een onderdeel zijn van een volledig onderzoek. Bij het beëindigen van het klinisch en bewegingsonderzoek wordt er een advies geformuleerd. Bij manken krijgt het paard automatisch een ongunstig advies bij aankoop ongeacht de eventuele radiografische opmerkingen. Een negatief advies is echter niet permanent. In geval van blijvende interesse van de aankoper kan een herkeuring na 4-6 weken aangewezen zijn. Wanneer op dit moment het paard correct is en er worden bij bloedondezoek geen verboden stoffen aangetroffen, kan het paard alsnog een gunstig advies krijgen.

RADIOGRAFISCH ONDERZOEK

Na het formuleren van een klinisch advies kan worden overgegaan tot het radiografische onderzoek.
De verschillende botstructuren worden in beeld gebracht waardoor eventuele verborgen gebreken aan het licht komen. De beperkingen van deze techniek moeten echter in het achterhoofd gehouden worden. Weke delen zoals pezen en/of ligamenten kunnen hiermee niet worden gevisualiseerd
Een standaard set van radiografiëen bestaat uit 16 rx opnamen, waarbij de voorvoeten, de kogels, de sprongen en de knieën in beeld worden gebracht. De standaardopnamen van een radiografisch onderzoek kunnen worden uitgebreid met bijkomende opnamen in verschillende hoeken. Ook de hals en de rug kan via radiografisch onderzoek worden bekeken. Na het beëindigen van het radiografisch onderzoek wordt een radiografisch advies opgesteld. De radiografieën dienen in het licht van het totale paard geïnterpreteerd te worden. Zowel het gebruiksdoel, de leeftijd, eventuele sportcarrière en de bevindingen tijdens het klinisch onderzoek zijn van belang. Men keurt uiteindelijk een paard niet alleen op foto. Te vaak wordt nog gedacht: de RX foto’s zijn goed, dus het paard is gezond. Fout. Het radiografisch onderzoek geeft veel informatie, maar lang niet alles. Letsels thv de weke delen (pezen, ligamenten, gewrichtskapsel,…) die onzichtbaar zijn op radiografie, kunnen evengoed een paard chronisch kreupel en onbruikbaar maken voor het beoogde doel.

BIJKOMENDE ONDERZOEKEN

Naast het standaardprotocol kunnen bijkomende onderzoeken, zoals endoscopie, echografie, echocardiografie, MRI, scintigrafie en andere worden gedaan op aanvraag van de aankoper.

FINAAL ADVIES

Bij een diergeneeskundige keuring kan men de dag van vandaag een uitgebreid gamma aan onderzoeken doen. Het is echter niet de bedoeling om bij dergelijk onderzoek tot in het oneindige door te gaan met de bedoeling om iets te vinden en het paard af te keuren.
Alle bekomen informatie moet worden samen genomen en een correct advies moet worden geformuleerd voor het beoogde doel van het gekeurde paard.
Met de combinatie van een klinisch onderzoek, radiografisch onderzoek en een endoscopie kan men al een correct beeld vormen. Indien nodig kan dit steeds worden uitgebreid naar de wensen van de aankoper.

Dierenkliniek De Morette is erkend door verschillende verzekeringsmaatschappijen in binnen- en buitenland.

Eens de diergeneeskundige keuring gepasseerd kan een nieuw hoofdstuk met een nieuw paard beginnen.